Prolog

Czego świat chce od zwykłej dziewczyny? Dziewczyny, która nie ma nic. Która nie lubi nic mówić. Która nie lubi zwracać na siebie uwagi. Która zawsze siedzi w rogu pokoju i jest zamknięta we własnym świecie. Która jest dziwna, przynajmniej jak każdy uważa. Która nie ma nikogo. Która nie wieży w miłość, bo jedyna jaką znała..bolała.  Która straciła wszystko w sekundę. Światło. Trzask. Ciemność. Tak właśnie wyglądała ta ostatnia sekunda tamtego życia. Życia, które kochała. Życia które teraz jest tylko wspomnieniem. Ale to wspomnień nie można wracać. Wspomnienia bolą gorzej niż wydarzenia. I mówie to ja Catherine Rosemarie Nora Cooper. Szesnastolatka, która dwa lata temu straciła rodziców w wypadku samochodowym i od tej pory zamieszkała w domu dziecka. Czemu? Dlatego, ze cała moja rodzina się mnie wyparła.

~~~~~~~~~~

~~~~~~~

~~~

~

Komentujesz = Motywujesz :)